اشتباه قرن!

هفته گذشته اشتفان راینارتز، دوست صمیمی تونی کروس و همبازی سابقش در یک مصاحبه دلایل خروج کروس از بایرن را گفت، مصاحبه ای که بحث های زیادی درپی داشت.  

” تونی یکی از دوستان من است و من تمام داستان خروج او از بایرن را می دانم. بخش کمی از آن درباره پول بود. بایرن یک قرارداد جدید به تونی پیشنهاد داد، تونی هم از وضعیت دستمزد گوتزه در بایرن اطلاع داشت، آنها تقریبا همسن بودند ولی بایرن راضی نمی شد تا به تونی بیش از 10 میلیون بدهد.
 “

بایرن نمی خواست حقوق تونی در سطح فیلیپ لام، شواینی و توماس مولر و گوتزه باشد. کروس هم از این برخوردها نا امید شد و اگرچه تایید کرد که خروجش از بایرن بخاطر پول نبوده، شرایط خاصی در باشگاه دست به دست هم داد تا او به حقش در باشگاه نرسد. راینارتز طرز برخورد کارل هاینتس رومنیگه را یکی از عوامل اصلی می داند:

” رومنیگه به تونی گفته بود "ما به تو بیشتر از 10 میلیون در سال نمی دهیم، چون تو بازیکنی در سطح کلاس جهانی نیستی!" اگر تونی را بشناسید او فردی نیست که به پول زیاد اهمیت بدهد، او فردی بود که نیاز به اعتماد به نفس داشت، خودش می دانست چه بازیکن خوب و در کلاس جهانی است. این برخورد رومنیگه عامل اصلی این جریانات بود.
 “

سرقت قرن!
تمام این اتفاقات دست به دست هم داد تا سرقت بزرگ قرن اتفاق بیفتد. پس از قهرمانی در جام جهانی برزیل، بایرن جواهرش را با مبلغ ناچیز 25 میلیون یورو تقدیم یکی از رقبای اصلی اش در اروپا کرد. جالب این بود که آن زمان ارزش این بازیکن در ترنسفر مارکت چیزی در حد 45 میلیون یورو تخمین زده شده بود و او یکی از کلیدی ترین بازیکنان در قهرمانی آلمان به شمار می رفت. پپ به تونی علاقه داشت و از این انتقال بسیار خشمگین شده بود و خرید آلونسوی پیر شاید کمی از خشم او می کاست. حتی گفته هایی وجود دارد که گواردیولا بخاطر این موضوع قراردادش را با بایرن تمدید نکرد و تصمیم به ترک باشگاه گرفت!

کروس زمانی که فقط 16 سال داشت به عنوان یکی از بهترین استعداد های نسل خودش به بایرن آمد، اولی هوینس مدیرورزشی آن زمان بایرن درباره اش گفته بود که او آنقدر فوق العاده است که از همین حالا شماره 10 بایرن را برایش رزرو کرده است. درسال 2007، تونی توپ طلای بهترین بازیکن جام جهانی زیر 17 سال را به دست آورد، همه آماده آشنا شدن با ستاره بعدی فوتبال جهان بودند. در آن زمان کروس کار راحتی برای رسیدن به ترکیب بایرن نداشت بنابراین به لورکوزن قرض داده شد تا تحت نظر یوپ هاینکس کمی تجربه کسب کند. او در مدت حضورش تحت نظر یوپ، به یک هافبک درجه یک تبدیل شد تا جایی که لوییس فن خال مربی وقت بایرن می گفت او اکنون آماده حضور در بایرن است و باید برگردد. با بازگشت هاینکس و کروس به بایرن، تونی تبدیل به یکی از کلیدی ترین بازیکنان خط هافبک بایرن شد. درسال 2013 با بایرن هاینکس سه گانه برد و در سال 2014 به عنوان یکی از بازیکنان کلیدی تیم ملی، قهرمان جام جهانی شد.

کروس چیزی که بایرن می خواست نبود؟!
کروس رهبر خاموش بایرن و مانشافت در زمین بود (او کسی نیست که بجنگد، درگیر باشد و از خودش ویژگی های رهبری نشان دهد) و شاید همین موضوع باعث شد که خود باوارایی ها نفهمند چه جواهری دارند. او بازیکنی نیست که زیاد حرف بزند و در عوض در بازی اش تیم را رهبری می کند و بازی را به جلو می برد و متاسفانه این موضوع هیچوقت با ذهنیت باواریایی ها تناسب نداشته است. مدیران بایرن شاید آرامش او را دوست نداشتند، آنها شاید کسی را می خواستند که در زمین بازی درگیر باشد، آرام و قرار نداشته باشد. تونی همیشه متهم به بیش از حد آرام بودن در بازی ها بود، متهم بود که چرا تقلا نمی کند و در نهایت تمام این عوامل دست به دست هم داد تا آنها نفهمند چه جواهری دارند.

مادریدی ها دقیقا می دانستند در بایرن چه خبر است، از این رو سریعا دست به کار شدند و بازیکنی که با پیر شدن آلونسو یک جانشین ایده آل بود را با یک قیمت نازل جذب کردند. در آخر کروس به مادرید رفت، در آنجا کاملا جا افتاد و تبدیل به یکی از بهترین بازیکنان تیم ملی شد، از زمان حضورش 2 لیگ قهرمانان فتح کرد و البته قراردادی بست که طبق آن، سالانه 23 میلیون دستمزد بگیرد، قراردادی که او را تبدیل به پردرآمدترین بازیکن آلمان کرد. تونی در زمین و خارج از آن هر روز بیشتر درخشید و ارزشش را ثابت کرد. در سوی مقابل بایرنی که تونی را با 25 میلیون از دست داد امروز با 40 میلیون یورو کورنتین تولیسویی را خرید که در بهترین و خوش بینانه ترین حالت در سالهای آینده بتواند فقط به سطح این روزهای کروس نزدیک شود!

منبع