نجات مانشافت؛ یواخیم لوو برای بازی با سوئد از چه راهکارهایی برخوردار است؟

بعد از شکست مقابل مکزیک، خطر حذف از رقابت های جام جهانی 2018 آلمان را به شدت تهدید می کند، حال از یوآخیم لوو سرمربی مانشافت انتظار می رود تا با اندیشیدن تدابیری منطقی بتواند چنین بحرانی را مدیریت کند. 

 

عملکرد مانشافت در نخستین بازی خود در جام جهانی غیر قابل درک و پر انتقاد بود. شاگردان یوگی لوو در این دیدار به ویژه در فاز دفاعی نمایشی بسیار ضعیف، پر اشتباه و حتی ناشیانه از خود بروز دادند و از سویی دیگر هیج یک از فاتحین جام جهانی 2014 و برندگان فینال ماراکانا نتوانستند عملکردی موفقیت آمیز و قابل قبول از خود در این دیدار به نمایش گذارند.

حال چالشی بسیار بزرگ پیش روی یوآخیم لوو سرمربی مانشافت قرار گرفته است و انتظار می رود که وی بتواند با ایده های خود مانشافت را از این شرایط بحرانی خارج نموده و از وقوع فاجعه ای تاریخی یا همان حذف تیم ملی آلمان از مرحله گروهی رقابت های جام جهانی جلوگیری نماید. یکی از راهکارهای پیش روی لوو در این زمینه می تواند تغییر چیدمان و ترکیب تیم و چشم پوشی از برخی بازیکنان نامی اما بی تاثیر تیم باشد. چون مانشافت در بازی مقابل مکزیک با وجود حضور 8 بازیکن فاتح جام جهانی 2014 بی انگیزه، خسته و بسیار کند به نظر می رسید و بر طبق آمار مانشافت بعد از فینال جام جهانی 2002 هرگز از ترکیبی با چنین میانگین سنی بالایی برخوردار نبوده است.

مسوت اوزیل یکی از این بازیکنان کم تاثیر کادر مانشافت در بازی مقابل مکزیک بود که با وجود جنجال ها و حاشیه های سیاسی اخیر وی و همچنین مصدومیتی که درگیر آن بود، در نقش مهم کارگردان اصلی تیم در بخش تهاجمی در اولین رویارویی مانشافت در روسیه، باز هم مورد اعتماد یوگی لوو قرار گرفت. بازیکن آرسنال در بازی رو یکشنبه بیشتر از سوی تونی کروس، یاشوا کیمیش و یولیان دراکسلر پاس دریافت نمود، اما در بازی سازی و تدارک حملات مانشافت چندان موفق نشان نداد که البته کم تحرکی و عدم پویایی لازم توماس مولر و تیمو ورنر نیز در این زمینه بی تاثیر نبوده است. پاس های اوزیل نیز بیش از همه برای یولیان دراکسلر ارسال گردید و تیمو ورنر به عنوان مهاجم اصلی تیم تنها یک مرتبه از سوی اوزیل به عنوان بازی ساز اصلی تیم دریافت کننده توپ بود، با این وجود مسوت اوزیل در این دیدار از دقت 92 درصدی در ارسال پاس های خود برخوردار بود.

آمار مسوت اوزیل در نبردهای تن به تن اما بسیار فاجعه بارتر بود، وی در این دیدار تنها موفق به پیروزی در 11 درصد از نبردهای تن به تن خود شد و در لحظه به ثمر رسیدن تک گل بازی توسط مکزیکی ها، عملکرد بسیار منفعلانه ای در دفاع، از خود بروز داد. اوزیل همچنین در طول بازی در هیچ نبرد دفاعی‌ای شرکت نکرد. در 15 دقیقه انتهای بازی اما مسوت اوزیل فعالیت بسیار بیشتری نسبت به 75 دقیقه ابتدایی بازی از خود نشان داد و مشارکت بیشتری در جریان بازی داشت. در حقیقت مسوت اوزیل در بازی مقابل مکزیک زمانی عملکرد قابل قبول تری از خود به نمایش گذاشت که مانشافت کنترل بیشتری بر روی بازی داشت و وی دیگر نه در پست بازیکن شماره ده، بلکه مقداری نزدیک به دروازه حریف و در کنار مارکو رویس تازه به زمین وارد شده، به بازی گرفته شد. با این وجود مارکو رویس در مدت زمان کوتاه حضور خود در زمین بسیار پویا تر و خطرناک تر از اوزیل ظاهر شد.

با این تفاسیر مارکو رویس می تواند در بازی مقابل سوئد به برگ برنده یوگی لوو تبدیل شود، سرمربی آلمان که پیش از شروع رقابت های جام جهانی از رویس به عنوان "موشک" نام برده بود، در اولین بازی مانشافت در جام جهانی در تصمیمی غافلگیرکننده و تعجب برانگیز مارکو رویس را نیمکت نشین کرد. حال در بازی مقابل سوئد، مارکو رویس می تواند به جای مسوت اوزیل و حتی یولیان دراکسلر در ترکیب اصلی تیم قرار گیرد تا با سرعت و ایده های خود بتواند موقعیت های خطرناک تری برای مانشافت بر روی دروازه حریف ایجاد کند.

ایلکای گوندوغان نیز با وجود تمامی حاشیه های سیاسی اطراف وی می بایست بار دیگر مورد اعتماد کادر مربی گری مانشافت قرار گیرد، وی به عنوان یک هافبک، بازیکنی مدرن و با هوش به حساب می آید که می تواند با خلاقیت خود سبب بهبود عملکرد مانشافت شود. در صورت حضور گوندوغان در ترکیب اصلی تیم، یوگی لوو می بایست از سامی خدیرا چشم پوشی نماید، تصمیمی که با توجه به نمایش پر انتقاد و خسته کننده ستاره یوونتوس بسیار منطقی و قابل دفاع به نظر می رسد. در بین سایر بازیکنان حاضر در کادر مانشافت تنها می توان برای یولیان برانت و لئون گورتسکا شانسی برای حضور در بازی مقابل سوئد در نظر گرفت، حضور هر یک از این دو بازیکن جوان در ترکیب اولیه مانشافت می تواند نشاط، تحرک و خلاقیت بیشتری به تیم اضافه نماید، هر چند با وجود تجربه اندک این دو بازیکن نمی توان انتظار خلق معجزه ای از سوی آنها داشت. در صورت اضافه شدن هر یک از این بازیکنان، موقعیت توماس مولر در ترکیب اصلی تیم متزلزل خواهد شد، البته توماس مولر نیز در بازی مقابل مکزیک هرگز نتوانست با عملکرد نا مناسب خود، انتظارات را برآورد نماید.

عملکرد ضعیف توماس مولر البته می تواند تا حدودی به پست بازی وی نیز مربوط شود، شاید یوگی لوو با استفاده از توماس مولر به عنوان مهاجم سایه در پشت سر تیمو ورنر، بتواند بازی بهتری از وی بگیرد، مولر پیش تر از این نیز نشان داده که در میانه میدان می تواند ازتاثیرگذاری بیشتری برخوردار باشد. استفاده از مثلث کروس، اوزیل و رویس در میانه میدان نیز می تواند به یکی دیگر از انتخاب های یوگی لوو تبدیل شود، ترکیبی که در اواخر بازی مقابل مکزیک نیز موثر نشان داد. با این وجود عملکرد ضعیف اوزیل در فاز دفاعی و نیاز مانشافت به برخورداری از ساختار دفاعی منسجم، بعید است چنین مثلثی مورد توجه یوگی لوو قرار گیرد. چون بی تردید نبود بالانس لازم بین بخش دفاعی و هجومی تیم در بازی مقابل مکزیک یکی از بزرگترین معضلات مانشافت بوده است.

یوگی لوو در مصاحبه ای بعد از بازی مقابل مکزیک با بیان جمله “wir schaffen das” (ما موفق می شویم)، سعی در برطرف کردن نگرانی دوستداران مانشافت داشته است. اما وی باید اثبات نماید که از توانایی لازم جهت نجات آلمان  از چنین شرایط بحرانی و حساسی برخوردار است و با ایده های خود می تواند شانس پیروزی مانشافت مقابل سوئد را که در ده بازی اخیر خود در مرحله گروهی رقابت های جام جهانی بدون شکست بوده، افزایش دهد، در غیر این صورت سرنوشت تلخ مدافعین عنوان قهرمانی سه جام جهانی 1998، 2006 و 2010 گریبانگیر آلمان فاتح جام جهانی 2014 نیز خواهد شد.

از وب سایت آلمانی Sport1

منبع