تیکى تاکاى منفور؛ پپ گواردیولا چه جایگزینى دارد؟

 

مطبوعات در روزهاى اخیر جمله اى از پپ گواردیولا مبنى بر نفرت داشتن او از تیکى- تاکا را بسیار نقل کرده اند، بحث هاى سطحى زیادى نیز در خصوص فلسفه پپ گواردیولا بدون تعمق و تامل در آن مطرح بوده است، حال اگر پپ گواردیولا قصد چشم پوشى از تیکى- تاکا را داشته باشد،‌ وى چه سیستمى را جایگزین آن در بایرن مونیخ خواهد کرد؟

"من از تیکى- تاکا متنفرم"، جمله اى است که در روزهاى اخیر به مراتب در مطبوعات به ویژه آلمانى به چشم خورده است،‌ دو برداشت و توصیف براى تیکى – تاکا قابل تصور است، در نگاه اول که برداشتى ساده است، تیکى- تاکا (در زبان اسپانیایى به معناى نحوه بازى تند و مستقیم) همان پاس کارى پر تعداد و گاه بى هدف است که فصل گذشته به شناسه اصلى بایرن مونیخ تبدیل شد و پپ گواردیولا موفق شد با بهره گیرى از آن بارسلونا را به طلایى ترین دوران تاریخى اش برساند.

برداشت دوم از تیکى- تاکا اما با تعمق بیشترى به همراه بوده و زمینه تاکتیکى دارد. در این برداشت پاس کارى متعدد خود هدف نبوده بلکه وسیله اى براى رسیدن به یک هدف بزرگ تر مى باشند. بازى بایرن مونیخ در فصل گذشته از چنین مشخصه اى برخوردار بود و گواردیولا بارها تاکید کرده بود که تنها پاس کارى از اهمیت برخوردار نیست، بلکه این روش باید به پایه و اساسى براى حمله کردن تبدیل شود.

میانگین تعداد پاس هاى بازیکنان بایرن مونیخ در فصل گذشته افزایش چشم گیرى داشت که دلیل اصلى آن درخواست پپ گواردیولا از بازیکنان خود مبنى بر ارسال حداقل پانزده پاس، پیش از شروع یک حمله بوده است. تاکید بر ارسال این پانزده پاس باعث خواهد شد تا مدافعین تیم تحرک بیشترى پیدا نمایند، فضاهاى خالى بیشترى در تیم حریف به وجود خواهند آمد و بازیکنان هجومى کنارى تیم به خاطر بر هم خوردن تمرکز حریف و بازیکنان مقابل آنها، آزادى بیشترى خواهند داشت. در این لحظه اولین موج حمله آغاز خواهد شد، این موج بیشتر به دلیل بر هم زدن تمرکز بیشتر سیستم دفاعى حریف و گمراه کردن آنها تشکیل مى شود. در این هنگام بازى با توجه به بازیکنان قابل در کناره ها از مرکز زمین به گوشه هاى چپ و راست انتقال خواهد یافت و از ان نقطه توپ به مرکز زمین و جلوى دروازه حریف ارسال خواهد شد.

نکته مهم در این سیستم این است که بر روى زنجیره دفاعى حریف هنگام تصاحب توپ، از سوى بازیکنان تهاجمى تیم به اندازه کافى فشار وارد شود، تا بار دیگر بازیکنان خودى توپ را در اختیار بگیرند و خطر حمله به دروازه خودى را با توجه به فاصله نسبت زیاد خط دفاعى تیم نسبت به دروازه خودى، تا حد ممکن کاهش دهند. در این صورت تیم مى تواند با استفاده از بازیکنان خلاق میانى از خط دفاعى حریف رد شده، اگر امکان حمله مستقیم بود، اقدامى براى آن صورت دهند و اگر نبود بازهم مى بایست قانون پانزده پاس متوالى رعایت گردد.

براى کارآیى چنین سیستمى و اجرای ایده های گواردیولا در زمین نیازمند به خط دفاعى کارآمد و هوشیاری است که بتواند فاصله نسبتا زیادی با دروازه خودی داشته باشد، در فصل گذشت هچنین موضوعی کاملا مشهود بود، چون به طور میانگین در فصل گذشته نسبت به زمان یوپ هاینکس فاصله خط دفاعی تا دروازه خودی چهار متر بیشتر بوده است. 

همانطور که در شکل فوق قابل رویت است، با رو به جلوتر بازی کردن خط دفاعی بایرن مونیخ، فاصله ای که بازیکنان بایرن مونیخ می بایست پوشش دهند بسیار کوچک تر خواهد شد (سطح مشخص شده با رنگ قرمز). در این صورت فاصله بین تک تک بازیکنان کمتر شده و در هنگام از دست دادن توپ، بازیکنان مونیخی بهتر می توانند از هم تیمی های خود حمایت نمایند. 

در تصویر دوم نیز مشخص می شود که هنگامی که دفاع بایرن مونیخ رو به جلو حرکت می کند، بازیکنان بایرن مونیخ تا چه حد نزدیک به هم بازی می کنند، چنین شرایطی هنگام مالکیت توپ به شاگردان گواردیولا امکان تشکیل سریع مثلث هایی را فراهم می آورد که این موضوع برای پاس کاری مستقیم و سریع بسیار مفید است. در این موقعیت اگر توپ لو رود نیز تعداد زیادی از بازیکنان مونیخی برای پر کردن فضاهای لازم و جلوگیری از ضد حملات سریع و دقیق حریف در همه جای زمین حضور خواهند داشت. توپ های بلند پشت مدافعین که همیشه باعث ترس و نگرانی پپ گواردیولا بوده اند نیز در چنین چیدمانی با توجه به توانایی های مانوئل نویر می بایست توسط او دفع شوند.

اجرای چنین روشی از بازی، نیازمند سازماندهی بسیار دقیق و کامل در زمین و همچنین وجود بازیکنان باهوشی است که بتوانند چنین سیستمی را در زمین پیاده نمایند و اگر برخی از بازیکنان در انجام وظایف محوله کوتاهی نمایند، ممکن است خیلی سریع اتفاقات بدی رخ دهد. چنین مشکلی در روزهایی که بایرن مونیخ بازی های ضعیفی از خود به نمایش گذاشته اند و موقعیت های زیادی نصیب بازیکنان حریف کرده اند، در فصل گذشته دیده شده است. برای مقابله با چنین وضعیتی وجود بازیکنان دفاعی مستحکمی که بتوانند برای هر کنش حریف در هنگام تصاحب توپ، واکنشی مناسب نشان دهند، ضروری به نظر می رسد، که جذب ژابی آلونسو در آخرین مهلت نقل و انتقالات نیز در همین راستا بوده است. 

By Sebastian Stenzel / Bundesliga.de 

منبع